De eethoek

“Zullen we dan maar buiten gaan zitten?”, zei de gastheer. In mijn ooghoek zag ik een mooi gedekte tafel. Mooie glazen, opgepoetst bestek, strakke borden. Alles klaar voor de eerste gang van de kitchen roulette. “Goed”, zei ik enigszins verwonderd. Ik dacht, als het jouw gang is, bepaal jij de regels. Grappig hoe snel die losgelaten worden zodra je binnenkomt. 

Een vrolijke hond kwam enthousiast kwispelend naar me toe en maakte contact. Ik kreeg complimenten over hoe goed hondlief en ik bij elkaar pasten. Ik wil al heel lang een hond, maar dat vinden we thuis een probleem met de katten. Toch jammer. De avond ervoor was ik naar de laatste film van Tarantino geweest. Nog meer voorbeelden hoe geweldig honden zijn. Overigens een film die uitstekend in een (dog)foodfilmfestival zou passen. Meer verklap ik niet, dan moet je maar gaan kijken. 

Vijf kwartier later fietsten Peter (mijn culinaire maatje) en ik weer weg. Voldaan na twee geslaagde bruschette en een fris blad sla met coquille, mango en andere lekkernijen. In de eethoek binnen zijn we niet meer geweest. Bij het vertrek trok ik nog een sneu gezicht richting de tafel, waar geen vork, mes, bord of glas meer op te vinden was. Alles was naar buiten verhuisd. 


Nico Louter,
20/9/19

De foto’s van deze editie van Arend Mesman staan op: